Als IK Skin Perfection ontwikkelen wij onze producten in harmonie met de natuur en staan we voor veilige formules. We respecteren en houden van het leven in zee. Hiervoor nemen wij ook onze verantwoordelijkheid. Dat is de reden waarom we 100% microbead-vrij zijn. In plaats van plastic bolletjes te gebruiken die schadelijk zijn voor het leven in de zee, gebruiken we alleen natuurlijke korrels in onze scrubs, opgebouwd uit rijst en bamboe of op basis van enzymen (papaya en ananas). Wij werken toe naar een volledig microplastics-vrije productlijn: inmiddels zijn 34 producten, waaronder de vernieuwde FOAM+, PREBIOTIC SPRAY+ en onze prachtige nieuwe serumcollectie, 100% microplastics-vrij en zijn 29 producten 100% vegan!
Definitie microplastics
Nu is het zo dat er naast de microbeads nog andere microplastics bestaan welke in cosmetica voorkomen. Om een oordeel te kunnen geven of een product microplastics bevat of niet is het ten eerste van belang om de term ‘Microplastic’ te definiëren; wat zijn de voorwaarden waar een stof aan moet voldoen om hieronder te vallen? Als je de definitie niet kent, kun er geen objectief oordeel gegeven worden. Hieronder vind je informatie over de definitie van ons laboratorium: ‘Er zijn verschillende partijen die hier mee bezig zijn geweest, waaronder de ECHA (European Chemicals Agency), de Europese autoriteit op het gebied van chemicaliën. Twee jaar geleden zijn zij een traject opgestart om de definitie vast te stellen en tevens met het opstellen van wet- en regelgeving omtrent het gebruik hiervan, niet alleen voor wat betreft cosmetica maar voor alle branches/chemicaliën. Hun inschatting is dat als hun voorstel wordt aangenomen de uitstoot van micro-plastic met 70% wordt teruggedrongen, wat resulteert in een vermindering van 500.000 ton (!) microplastic in de komende 20 jaar. Hun definitie van een microplastic is als volgt: “Vaste deeltjes, kleiner dan 5 mm, gemaakt van (mixen van) polymeren. Polymeren die van nature voorkomen en niet chemisch bewerkt zijn en polymeren die biologisch afbreekbaar zijn vallen niet onder micro-plastics.” Belangrijk om hierbij op te merken dat het specifiek over vaste deeltjes gaat. Vloeibare deeltjes, al zijn het polymeren, zijn geen microplastics. De naam ‘polymeer’ is dus niet per definitie gelijk aan microplastic. Deze definitie is tot nog toe het meest betrouwbaar gebleken en wordt door heel Europa door alle wetenschappelijke instituten aangenomen.

De grootste bron van microplastics uit cosmetica zijn/waren de zogeheten microbeads. Dit zijn harde, plastic korrels die vooral in het verleden populair waren als scrubdeeltje. Hier is dan ook de meeste controverse over en heeft het meeste bijgedragen aan de hoeveelheid vervuiling vanuit cosmetica. In Nederland is het zo dat deze scrubkorrels door de producenten over het algemeen al lange tijd zijn uit gefaseerd en vervangen zijn door andere, natuurlijke alternatieven. Ook wij maken al geruime tijd geen gebruik meer van dit type scrubkorrel. Overige vormen van microplastics zijn niet zo simpel aan te wijzen. Zoals eerder gezegd, de term polymeer is niet gelijk aan microplastic omdat dit niks zegt over of het deeltje vast of vloeibaar is of dat het bijvoorbeeld biologisch afbreekbaar is. Zelfs op basis van een INCI-naam (wettelijk verplichte, algemene benaming voor cosmetische ingrediënten) is soms niet af te leiden of het een microplastic is aangezien dit af kan hangen van moleculair gewicht, mate van cross-linking en lengte van de molecuulketen.
Uitstoot in het milieu
Daarnaast is het ook belangrijk te weten waar het risico op vervuiling ont-staat. De microplastics moeten immers eerst de oceaan bereiken voordat ze kunnen bijdragen aan de plastic soep. Zie het als afval, als dit allemaal netjes wordt ingezameld en juist verwerkt is er niks aan de hand, op het moment dat het gaat zwerven en ongewenst in de natuur terecht komt, ontstaan er problemen. Daarom is het dus ook heel belangrijk om eerst vast te stellen of de stof die in het product zit (op basis van het normale gebruik van het product en uitgaande van reguliere zuiveringstechnieken) überhaupt in de oceaan kan belanden. Daarmee sluit je een grote groep producten al vrij snel uit. De grootste risicogroepen zijn de producten die je onder de douche, in het bad of bij de gootsteen gebruikt. Dan spoelt product mee het afvoerputje in. In Nederland komt vervolgens alles netjes bij de waterzuivering terecht. Van een hoop stoffen is bekend dat deze in de waterzuivering goed gefilterd worden en dus niet in het oppervlaktewater terecht komen. Of dat ze, vanwege de manier waarop ze gebruikt worden, al niet eens in het water terecht kunnen komen. Denk bijvoorbeeld aan lippenstift, een consument zal dat reinigen met een wattenschijfje en bijvoorbeeld reinigingsmilk, dat wattenschijfje met de productresten gaat vervolgens de prullenbak in en wordt verwerkt door de afvalverwerker. Dan kan het niet in de oceaan terecht komen. Dat stukje is helaas erg onderbelicht in de media.’
App ‘Beat the microbead’
Tegenwoordig bestaat de app ‘Beat the microbead’ om te checken of er microplastics in de INCI-lijst voorkomen. Onderzoek naar microplastics leert dat op basis van alleen de INCI-naam het heel moeilijk is om te bepalen of een product plastic bevat.
De app doet de aanname dat alle polymeren microplastics zijn en dat is te kort door de bocht. Een goed voorbeeld hiervan is polyethylene, dit is een ingrediënt dat wordt gebruikt in cosmetica en dat in plasticvorm, maar ook in een niet-plasticvorm kan voorkomen. Daarnaast betekent ook de toevoeging van het woord ‘poly’ voorafgaand aan een ingrediënt niet automatisch dat deze ingrediënten plastics zijn. Hoewel alle plastics polymeren zijn, zijn zeker niet alle polymeren plastics. Het merendeel van de polymeren die worden gebruikt in cosmetica zijn geen plastics. Deze polymeren dragen dus ook niet bij aan het plastic afval in zee. De app geeft dan ook geen 100% juist beeld van microplastics in cosmetica.De app heeft tevens een indeling van ‘rode’ en ‘oranje’ stoffen gemaakt; de rode zijn de stoffen die ‘algemeen beschouwd’ onder microplastics zouden vallen. Op de rode lijst zijn daarentegen al direct een aantal stoffen te zien die zeker niet onder de definitie microplastic vallen. Dimethicone wordt bijvoorbeeld genoemd, dit is echter een vloeistof, geen vaste stof. Zoals eerder genoemd is één van de eigenschappenvan een micro-plastic dat het een vaste stof moet zijn. Een vloeistof kan dus geen microplastic zijn. De oranje lijst bestaat uit ‘verdachte’ stoffen, stoffen waarvan nog onvoldoende informatie beschikbaar is over bijvoorbeeld biodegradatie of over het effect op de gezondheid van mensen. Dit is natuurlijk erg kort door de bocht; je gaat immers ook niet iedereen in de gevangenis stoppen omdat ze potentieel een misdaad kunnen plegen. Tevens staan daar ook een aantal stoffen op waarvan ook met zekerheid te zeggen is dat het geen microplastic is.
100% natuurlijke actieve werkstoffen
Onze aandacht is erop gericht om onze recepturen continu te innoveren en optimaliseren. Zoals bij jullie bekend is kiezen wij continu voor groen en kiezen bewust wat we willen gebruiken en wat we moeten vermijden. IK Skin Perfection werkt met 100% natuurlijke actieve werkstoffen (groenecosmeceuticals), die zorgen voor het doeltreffende huidresultaat. Maar er is meer in een pot crème, om het maar even plat te zeggen. Ons totale product is 90- 100% natuurlijk. In Nederland mag een product al ‘natuurlijk’ worden genoemd wanneer er minimaal 10% aan natuurlijke ingrediënten in het product aanwezig is(!). Met 90-100% onderscheiden wij ons van veel cosmeticamerken. Met het NO-label zeggen wij nee tegen alle huidonvriendelijke en belastende stoffen zoals SLS/SLES, parabenen, minerale oliën en synthetische geur- en kleurstoffen. Indien je twijfelt of een product microplastics bevat, is het het beste om dit bij ons na te vragen.